Poraz Putina u Ukrajini je poraz okupatorske politike

Piše: Božidar Proročić, književnik i publicista

Nekada jedna od najvećih armija svijeta danas pred kolapsom i definitivnim porazom. Ruska vojska besomučno bježi sa prvih linija fronta Harkivske oblasti ostavljajući za sobom tenkove, artiljeriju, municiju svu vojnu spremu i tehniku koja ju je činila ,,moćnom.”Brojni snimci napravljeni pokazuju nam kako se Rusi povlače bježeći bezobzirno. Ovo nam odslikava duh i moral samih Ukrajinaca koji su uz pomoć svojih oružanih snaga, postigli značajnu pobjedu snažnu, oni nisu porazili samo oružane snage Rusije oni su javno porazili i ponizili samog Putina. Termopilska borba i snaga samih Ukrajinaca i njihove protivofanzive, predstavlja svojevrsni poraz svemu onome što je oligarh i diktator iz crvenog Kremlja sebi postavio kao cilj.

Fotografija zaplijenjeg ruskog tenka iz Harkovske regije, foto: Generalštab ZSU

-Buđenje despota nacionalizma Rusija-Srbija-Crna Gora

Tek nakon svih strahota više od 200 dana ruske agresije, jasno je da se Putin za ovakav rat u Ukrajini pripremao još od Majdana 2014. godine.  Uz svoje pravoslavne fundamenteliste i ideologe poput Dugina, Karaganova Putin je imao četri cilja ispred sebe ,,ruski svet, revitalizacija Moskovskog imperija, uništenje kulture, jezika, identiteta i crkve Ukrajine i demonstraciju sile prema samoj NATO alijansi. Na svu sreću ništa od navedenog do sada nije uspio da ostvari.

Ono što se činilo kao podrška ili privdno ćutanje tradicionalnih ,,prijatelja Rusije“ svelo se na neutralnost ili zid ćutanja. U svom autorskom tekstu od 16 septenbra istaknuti nezavisni analitičar i publicsta  Boris Varga piše: ,,Ruska zastava od 600 metara na litijama u Beogradu, portreti Putina i Z-omanija u Srbiji nikako nisu spontani i stihijski.„Revolucija litijama“ i dolazak političkog faktora Srpske pravoslavne crkve na čelo Crne Gore, samo je popravni ruskog neuspjelog državnog udara u Podgorici. Ruski je zadatak i Dodikovo rušenje BiH i Dejtona kao američkog uticaja na Zapadnom Balkanu.

Iako prostori Balkana sada u aktulenom trenutku nisu prioritet samog Putina, ali jesu veoma značajno intresno područje sa kog može da izaziva nemire i podiruje stabilnost Evrope. Crna Gora onaj njen manjinski (politički) dio zadojen velikoruskom politikom i uticajem SPC davao je i daje podršku Rusiji u okupaciji Ukrajine. Sramna podrška lidera Demokratskog fronta ali i drugih političara organizovanje skupova u Nikšiću i Herceg novom pod okriljem i plaštom SPC i njenih militanata slika su realnog stanja u Crnoj Gori. ,,Ruski i srpski svet“ Putina i Vučića uz podršku JOANIKIJA NEDOSTOJNOG predstavljaju samo omču oko vrata njihovim narodima. Od politike destrukcije do politile izolacije ,,malih bogova“ takozvanih lidera i despota u XXI vijeku. Crna Gora mora biti složna i jedinstvena i u svim narednim ali prije svega mudrim političkim potezima kako bi porazila snage mraka u sopstvenoj državi.

Poraz Rusije koji je očigledno neminovan u ratu sa Ukrajinom je istovremeno i poraz Vučićeve Srbije, a i poraz snaga nacional-šovinističkog političkog mraka u Crnoj Gori snaga koje predvodi JOANIKIJE NEDOSTOJNI. U Evropi koja teži jedinstvu kroz EU ali i ličnom ekonomskom napretku i prosperitetu ne smije se dozvoliti da se osovine mraka budu faktor nestabilnosti i nemira.

Kako je „srpski svet“ probuđen vojnim usponom Rusije, tako će vojnim porazom Putina u Ukrajini biti poražen i na Zapadnom Balkanu. Biće to i drugi veliki poraz „velike Srbije“, ovaj put bez ispaljenog metka ali i nacional-šovinista iz Crne Gore koji su tu politiku zdušno podržavali i ranije i sada. Evropa ona mudra politička neće dozvoliti još jednu obmanu onih političkih marioneta u Crnoj Gori koji su pod parolom demokratije i borbe protiv korupcije i kriminala u crkvama i manastirima birali svoju vladu uz blagoslov crkvenih oligarha i vlastodržaca.

Fotografija ukrajinskog vojnika zaplijenjeg ruskog borbenog vozila u Harkovskoj regiji, foto: Generalštab ZSU

U znaku podrške narodu Ukrajine prevedena pjesma (Jurija Daragana, 1894-1926)  iz zbirke ,,Torba za strijele“

VEČE

Kao ranjeni knez – dan se nagnuo na zapad,

Odbacio je svoj crveni štit.

Krvavi rubini prsnuše na krovove,

I crvenkasto mirno jezero blješti.

K`o uzdasi kreće tihi šapat vjetra,

I k`o tamjan – mirisna jesen.

Na oči se navlači večernja mitra

I služi tužni obred.

I dvoboj je mučan bio, plameni, uporni.

Moj Bože! Radosno se čuje surma.*

O, podaj i meni u svoje vrijeme umrijeti

Tako veličanstveno i bezbrižno.

Kališ-logor, 03. 07. 1922. g

* surma-davni duvački instrument