Danas je Dan novinara Sandžaka

Sandžački novinari i medijski radnici danas obilježavaju Dan novinara Sandžaka. Ovaj datum se obilježava u znak sjećanja na 1. februar 1932. godine, kada je u Prijepolju izašao prvi broj lista “Sandžak”.

Pojava lista “Sandžak” uzima se za datum rođenja sandžačkog novinarstva, a u Sandžaku je štampe i novina bilo i znatno prije. Prvi list koji je štampan u Sandžaku, pod nazivom “Lim”, izašao je u Pljevljima, jula 1909. godine. Naziv lista simbolično je odražavao povezanost Pljevalja s ostalim dijelovima Sandžaka. Urednik lista bio je Mehmed Kamil. 1922. godine iz štampe je počeo da izlazi list „Hak“ čiji je osnivač bila politička stranka „Džemijet“.

List „Sandžak“, koji je bio usmjeren na kulturno i ekonomsko podizanje Sandžaka pokrenuo je, uređivao i izdavao Milivoje Žugić, istaknuti intelektualac i novinar iz Prijepolja.

List je, zbog svoje humanističke, političke i socijalne dimenzije koja je naginjala idejama sa kojima se tadašnji režim nije slagao, često zabranjivan. To je i bio razlog da se mijenjalo i njegovo ime. Nakon što bi ga vlasti zabranile, tako bi se, nakon kraćeg perioda, pojavljivala ista novina ali sa drugačijim imenom. Tako je do Drugog svjetskog rata, list promijenio više imena – od Sandžaka preko Novog Sandžaka pa opet do Sandžaka.

Poseban pečat novinama dao je ugledni intelektualac Sreten Vukosavljević koji će u Drugom svjetskom ratu biti na čelu sandžačke vlade odnosno Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Sandžaka (ZAVNOS).

Jedna od nezaboravnih rubrika u „Sandžaku“ i listovima koji su ga nasljeđivali mijenjajući samo ime, svakako su kratke prigodne priče, koje su u listu objavljivane pod naslovom “Sandžačke hićaje”. Ovim kratkim satiričnim pričama ismijavani su mnogi politički događaji onog vremena, režima pa i samog jugoslovenski kralja u nekoliko navrata. Jedine sandžačke novine izlazile su u Prijepolju sve do početka Drugog svjetskog rata.

List „Sandžak“ je ostavio poseban pečat u razvoju novinarstva i pisane riječi u Sandžaku, ali i na društveno-ekonomska zbivanja u ovoj regiji jer se naročito brinuo za opšti interes građana i građanki Sandžaka.

Danas, 91 godiinu kasnije, novinari u Sandžaku, dočekuju bez ijednog dnevnog lista ili elektronskog medija koji sadržajima pokriva regiju Sandžak. Novinarstvo je svedeno na manje redakcije, pretežno lokalne tv i radio stanice, kao i internet portale, uglavnom prorežimske uređivačke politike. Ne postoji aktivno novinarsko udruženje ili drugi oblik strukovnog djelovanja i solidarisanja među sandžačkim novinarima.

Sve je manji broj redakcija sa nezavisnim i samostalnim izvorima finansiranja, što značajno utiče na uređivačke politike i sadržaje. U crnogorskom dijelu Sandžaka se vrši direktan politički utjeca preko postavljeniih direktora i urednika u medijima, dok u srbijanskom dijelu “kontrola i upravljanje medijima” se sprovodi preko konkursa za sufinansiranje medija iz republičkog i budžeta lokalnih samouprava, dojam je u javnosti i među samim medijskim radnicima.